Schiphol

Om 18.00 uur moesten we verzamelen bij Schiphol. Theo vroeg of het toe doen was de reis. Ja hoor, de 10 minuten in de auto ging erg snel... we komen uit Aalsmeer nl. Inchecken en paspoorten ging ook snel. Zo, nu ff snel even wat eten…. Wat valt dat tegen zeg, je kon kiezen uit duur of duur, dus het werd een halve pizza met Mc Donalds.
Om 20.30 uur moesten we aanmelden voor een checkup voordat we het vliegtuig ingaan. Riemen moesten af, laarzen uit, jas uit, geldbuidel af, telefoon uit de zak, alles in bakjes doen... door de rontgentunnel, riem weer om, laarzen aan, jas aan, geldbuidel aan, telefoon in de zak, tassen weer pakken. Wat een gedoe zeg. Om 21.30 uur konden we boarden. We gingen met 5 stellen, maar niemand zat naast elkaar... Walter zat voorin het vliegtuig en Madelief en Jacqueline achterin het vliegtuig. Maar door een hele stoelendans, kon Walter toch naast ons zitten.
Na 10 uur vliegen en niet kunnen slapen (want we zaten naast de wc) kwamen we aan in Beijing. Weer door de douane: jas uit, telefoon uit de zak, camera, laptop uit de tas, alles in bakjes doen, op een verhoging staan en gefouilleerd worden, alles weer uit de bakjes halen en weer aandoen. Wat kregen we het heet, want het was ook op de luchthaven loeiheet. Na 3 uur gingen we weer verder vliegen met een chagerijnige dochter die geen zin meer had om verder te reizen. Maar goed, ze moest wel... Gelukkig geen controle, dus na de douane zat Chris op ons te wachten. Nog even een uur in het busje, met onderweg volop vuurwerk vanwege (denk ik) nieuwjaar-lentefeest, waren we aangekomen bij Hotel Ramada. Supermooi en sjiek van binnen.Alleen de kamers zijn best wel klein en de gang ruikt naar sigaretten (ondanks er nergens gerookt mag worden). Walter en ik lagen in 1 bed van 1.20 breed, lekker ouderwets. En Madelief ook, maar dan alleen.