Overdracht op 6 februari

Ondanks vroeg naar bed, geen oog dichtgedaan! Om 12 uur ´s snachts weer vuurwerk, dus zat rechop in m´n bed. 6.30 uur opstaan om naar ´t ontbijt te gaan, want om 9.00 uur moesten we met het busje naar een instantiegebouw voor de overdracht. Volgens ons was het een politiebureau, met rokende agenten (binnen) die zich verveelde. Ergens door de gangen gelopen kwamen we in de kamer waar Sun al was. Eerste instantie had ik haar niet herkend, heel dik ingepakt in een loeihete kamer. Arm kind! De verzorger van Sun was er ook. We moesten heel veel papieren ondertekenen (iets van 10) met een vingerafdruk erbij. De mevrouw die de officiele overdracht deed, vroeg een aantal vragen o.a. of we blij waren met haar en of we haar ooit gingen verlaten. Domme vraag natuurlijk! Even een foto gemaakt van de verzorgers en na een uurtje gingen we weer met het busje verder naar een fotozaak. Daar werd een foto gemaakt van Sun met d’r nieuwe ouders. Madelief was wel even teleurgesteld dat zij er niet op mocht. Na enige uitleg snapte ze het wel. Het is nl voor een officieel document, genaamd ’t rode boekje. Daarna hup het busje weer in naar het hotel. We konden daar even uitrusten en Sun uitkleden van d’r twee gewatteerde broeken en een dikke trui met een dikke jas erover. Toen ze met d’r blote pootjes door de hotelkamer liep, wilde ze echt d’r broek niet meer aan.
Om 14.30 uur zijn we naar de bank gegaan om geld te wisselen. Eerst waren we bij een andere bank, maar daar was de koers ongunstig volgens Chris, dus gingen we met z’n allen naar een volgende bank. Daar aangekomen zijn we naar de 2e verdieping in een aparte ruimte ons geld wisselen. Alle briefjes werden uiteraard 1 voor 1 bekeken/gevoeld op evt. scheurtjes of andere dingen. Na de bank zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt voor wat te drinken te halen. Maar er was bijna geen ene supermarkt open vanwege grote renovatie in Hangzou. Dus na enig zoeken vonden we een superklein pijpelaantje waar we onze drinken en chipjes konden inslaan. Het weer in Hangzou is regenachtig, maar niet al te koud.
Sun is een meisje met pit. Ze is erg bewegelijk en zit geen seconde stil. Ze is ook een weglopertje en lacht zich rot als je er weer achter d’r aan moet rennen. Ze luistert niet naar haar naam en doet wat ze zelf wil. Toch kan je zien dat ze netjes wordt opgevoed in het weeshuis, want als je haar een doekje geeft, veegt ze netjes d’r mondje schoon. Ze is echt een kliederkont, want met avondeten ligt er meer eten rondom haar stoel dan in haar bord.